Z cyklu: MINI-kazania, czyli z miłości do Słowa Bożego … (001/14.05.2025)
=> Biblijne pojęcie (znaczenie) określenia: „święci”
List ap. Pawła do Filipian 4,21-23 (w tłumaczeniu: „Uwspółcześniona Biblia Gdańska” / UBG):
21 Pozdrówcie każdego świętego* w Chrystusie Jezusie. Pozdrawiają was bracia, którzy są ze mną.
22 Pozdrawiają was wszyscy święci*, szczególnie zaś ci z domu cesarskiego.
23 Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z wami wszystkimi. Amen.
*w greckim zapisie: hagion / hagioi = święty, poświęcony, oddzielony / święci, oddzieleni [od świata dla Boga / lud wywołany - ekklesia]
=> Pojęcie / określenie „święci”, to NIE ludzie o nadzwyczajnych łaskach od Boga (np. nadprzyrodzonych) do których należy się modlić, jako do „pośredników” między ludźmi a Bogiem - to herezja względem Słowa Bożego, to obraza dla Boga!
W całej Biblii, a w szczególności w kanonie Nowego Testamentu (np. Filip.4,21-22) jest to wyraźnie ukazane, iż są to ludzie wierzący w Boga, w Chrystusa - zbawieni (nowonarodzeni z Ducha Świętego), którzy mają przebaczone winy przez krew Chrystusa przelaną na krzyżu, i są pogodzeni z Bogiem Ojcem. W takich ludziach (dzieciach Bożych) - Bóg Ojciec widzi już NIE ich grzeszną starą naturę, tylko sprawiedliwość Swego Syna (rodzącą się nową naturę w Chrystusie), dlatego otrzymują oni łaskę zbawienia wiecznego. To ludzie żyjący w danej epoce, będący we wspólnotach (w zborach) na co dzień - zapieczętowani Duchem Świętym, to lud Boży w Chrystusie.
=> Biblijne pojęcie (znaczenie) określenia: „święci”
List ap. Pawła do Filipian 4,21-23 (w tłumaczeniu: „Uwspółcześniona Biblia Gdańska” / UBG):
21 Pozdrówcie każdego świętego* w Chrystusie Jezusie. Pozdrawiają was bracia, którzy są ze mną.
22 Pozdrawiają was wszyscy święci*, szczególnie zaś ci z domu cesarskiego.
23 Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z wami wszystkimi. Amen.
*w greckim zapisie: hagion / hagioi = święty, poświęcony, oddzielony / święci, oddzieleni [od świata dla Boga / lud wywołany - ekklesia]
=> Pojęcie / określenie „święci”, to NIE ludzie o nadzwyczajnych łaskach od Boga (np. nadprzyrodzonych) do których należy się modlić, jako do „pośredników” między ludźmi a Bogiem - to herezja względem Słowa Bożego, to obraza dla Boga!
W całej Biblii, a w szczególności w kanonie Nowego Testamentu (np. Filip.4,21-22) jest to wyraźnie ukazane, iż są to ludzie wierzący w Boga, w Chrystusa - zbawieni (nowonarodzeni z Ducha Świętego), którzy mają przebaczone winy przez krew Chrystusa przelaną na krzyżu, i są pogodzeni z Bogiem Ojcem. W takich ludziach (dzieciach Bożych) - Bóg Ojciec widzi już NIE ich grzeszną starą naturę, tylko sprawiedliwość Swego Syna (rodzącą się nową naturę w Chrystusie), dlatego otrzymują oni łaskę zbawienia wiecznego. To ludzie żyjący w danej epoce, będący we wspólnotach (w zborach) na co dzień - zapieczętowani Duchem Świętym, to lud Boży w Chrystusie.
=> Dodatkowe fragmenty Słowa Bożego do rozważania:
● zwrot „święci”: List do Efezjan 1,1 + 2,19 (hagiois + hagiōn)
● sprawiedliwość Chrystusa i usprawiedliwienie przez wiarę w Chrystusa: List do Rzymian 3,19-31 + 4,1-5,21; II List do Koryntian 5,21
● pieczęć Ducha Świętego dla zbawionych – własność Boga: List do Rzymian 8,1-39; List do Efezjan 1,13-14
https://www.facebook.com/EwangeliczneZaglebie
Z cyklu: MINI-kazania, czyli z miłości do Słowa Bożego … (002/24.05.2025)
=> Biblijne źródła pewności zbawienia dzieci Bożych (nieutracalności łaski zbawienia / wytrwanie ludu Bożego w Chrystusie)
Pierwszy List ap. Pawła do Koryntian 1,8-9 (w tłumaczeniu: „Uwspółcześniona Biblia Gdańska” / UBG):
8 On też utwierdzi was aż do końca, abyście byli nienaganni w dniu naszego Pana Jezusa Chrystusa.*
9 Wierny jest Bóg, przez którego zostaliście powołani do społeczności Jego Syna, Jezusa Chrystusa, naszego Pana.
*fonetyczny zapis grecki z tłumaczeniem polskim: »hos (który) kai (i) bebaiōsei (utwierdzi / umocni) hymas (was) heōs (aż do) telous (końca) anegklētous (nienagannych / nieobwinionych) en (w) tē (–) hēmera (dniu) tou (–) kyriou (Pana) hēmōn (naszego) iēsou (Jezusa / „JHWH jest zbawieniem”) christou (Chrystusa / Pomazańca)«
=> Zachowanie świętych - ludu Bożego w Chrystusie na DZIEŃ POWROTU Chrystusa / Baranka Bożego w chwale na świat jako Króla i Sędziego - jest nauką jak najbardziej biblijną. Czy to w kontekście pochwycenia zbawionych czy panowania ich z Bogiem Jezusem Chrystusem na ziemi w okresie Millenium. Prócz powyższego fragmentu można także przytoczyć, szczególnie dla sceptyków lub populistów, np. taki oto fragment:
List ap. Pawła do Rzymian 8,28-30** (w tłumaczeniu: „Uwspółcześniona Biblia Gdańska” / UBG):
28 A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga.
29 Tych bowiem, których On przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu Jego Syna, żeby On był pierworodny między wieloma braćmi.
30 Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił.
**List do Rzymian 8,23-39 / cały kontekst znaczeniowy
=> Często naucza się wierzących ewangelicznie Chrześcijan, że można utracić zbawienie („musimy dać radę wytrwać”), to błędne i żałosne nauczanie wynika często ze złego zrozumienia wersetów (nie zawsze trafne przekłady biblijne w stosunku do zapisów w grece - jako bazy źródłowej Słowa) lub chęć manipulowania ludźmi, aby trzymali się kurczowo wspólnoty, pastora lub lidera - nawet jeśli oni dopuszczają się praktyk i zwyczajów, które zabrania kanon Nowego Testamentu (np. w zborze panuje grzech, z którym nic się nie robi / udawanie że go nie ma).
=> Z kolei argument, że skoro jest nieutracalność zbawienia (zapewniona Boża ochrona), to dziecko Boże może grzeszyć ile chce, bo i tak będzie zbawione. Bzdura! Kochający Boga i nowonarodzeni z Ducha Świętego wg woli Bożej - nie będą mieli upodobania, aby trwać ustawicznie w grzechu (jawny bunt przeciwko Bogu), a poza tym, jeśli zbawionym przydarza się grzech (tak nieraz bywa) - szybko pokutują / upamiętanie się (poprawa / żal, skrucha). Natomiast nieodpowiedzialne zwlekanie z pokutą lub brak stopniowego uświęcania się w Duchu (proces), może spowodować u dziecka Bożego - ingerencję Bożą / Boże wychowanie, które może zaboleć, ale bez utraty zbawienia.
=> A co z tymi, którzy po jakimś czasie (krótszym lub dłuższym) odpadają od wiary? Jeśli zapierają się Chrystusa i Jego przelanej krwi na krzyżu Golgoty, znaczy to, że nigdy do Niego nie należeli! Chociaż przez pewien czas mogli sprawiać wrażenie bogobojnych Chrześcijan we wspólnotach (zborach).
=> Dodatkowe fragmenty Słowa Bożego do rozważania:
● „Nie każdy, kto mi mówi: …”: Ewangelia wg Mateusza 7,21-29
● „Przypowieść o siewcy” / „Podobieństwo o czworakiej roli”: Ewangelia wg Mateusza 13,1-23
● Boży fundament w Chrystusie i „próba ognia” - sprawdzian Boży, w kontekście służby i zbawienia: I List do Koryntian 3,9-23
● zapis grecki (fonetyczny): sōthēsetai - „zostanie zbawiony” / „zostanie uratowany”: I List do Koryntian 3,15
https://www.facebook.com/EwangeliczneZaglebie
